Genellikle alçılamalardan sonra, kısaca aşilotomi veya tenotomi olarak adlandırılan, aşil tendonunun küçük bir kesiyle gevşetilmesinden ibaret olan “aşil tendonunun perkütan olarak kesilmesi operasyonu”nun yapılması gerekir. Çok basit ve kısa bir işlem olmasına rağmen bebekler çok küçük ve hareketli olduklarından bazı doktorlar genel anestezi tercih edebilir ki bizim doktorumuz da bunu tercih etti.
Bizim bebeğimize de 26 Eylül 2006 tarihinde, henüz 49 günlükken perkütan aşil tenotomisi yapıldı. Doktorumuz bebeğimizi gece 4′ ten sonra emzirmememi tembih etti. Saat 6 gibi hastaneye gidip odamıza yerleştik. Genel anestezi yapılacağından bazı testler için damar yolu açılması ve kan alınması gerekiyordu. Bebeklerde damar bulmak sorun olduğundan, bizim için en zor kısım bu oldu. Damar aranırken emzirme şansı olmadığından, bizim bebeğimiz de emzik almadığından çok zorlandık. Eşim ve babam sakinleştirmeye çalıştı aralarda.
Güç bela damar yolu bulunduktan ve gerekli formlar doldurulduktan sonra bebeğimiz saat 7:30 gibi ameliyathaneye alındı ve 50-55 dakika sonra da odamıza getirildi. (Aslında operasyon 5 dakika sürüyor ve çok basit ama alçı çözülmesi ve yeniden alçılama yapılması nedeniyle süre uzuyor.) Henüz ayılmamıştı. 5. alçısı operasyon öncesi ameliyathanede çözülmüş, aşil tendonu perkütan olarak kesildikten sonra 3 hafta süreyle kalacak sert alçılar yapılmıştı. (Ayağın dirençli olduğu hallerde aşilotomi sonrasında da haftalık yumuşak alçılar yapılarak düzeltmeye devam edildiği örnekler de mevcuttur.)
Bize operasyonun başarılı geçtiğini söylediler. Anestezist paranox fitil verdiği için bir süre daha uyuyacağını söyledi. Onur saat 10 gibi titreyerek ayıldı (anestezi etkisi nedeniyle). Açlıktan ve ağrıdan herhalde, huysuzdu tabii. Doktorun önerdiği gibi, önce bir kaç damla su verdik, kusmayınca da saat 10:30 gibi emzirdim. Saat 12′ ye doğru da hastaneden çıktık.
O gün, ilk gece ve ertesi gün sıkıntılı geçti. Yanlış hatırlamıyorsam doktor 8 saatte 1 fitil izni vermişti. Fazlasını da önermiyorlardı. Fitil uyku yaptığından daha fazla verebilmeyi isterdim ama doz aşımındansa gece uykusuz kalmayı tercih ettik tabii.
Ağrısı geçince, zaten alçıya alışkın olduğundan normale döndü. Sert olması ve 3 hafta sürekli kalması dışında bir farkı yoktu zaten. Çözülmesi için biz yine haftalık alçılarımızın yapıldığı Çapa Tıp Fakültesi’ ne gittik. Sert alçı olduğundan, alçı testeresi ile keserek çıkardılar. Biraz korktum bir şey olacak diye çocuğa ama sağ salim açıldı.
Operasyon başarılı idi ve bebeğimizin ayağındaki düzelme bir sonraki aşamaya geçmek için yeterliydi. Biz de Ponseti Ortezimizi aldık o gün…
Bir yanıt yazın